Is dit leven een deel van een veel groter leven?

Veel kinderen, jongeren en zelfs volwassenen brengen uren door met videospelletjes spelen. Met razendsnel duimgeklik overwinnen ze allerlei barrières om in een andere wereld terecht te komen. Ik moet toegeven dat ik me liever door een goed boek in een andere wereld laat verzeilen. Maar om terug te komen op die videospelletjes: is ons leven hier op aarde niet te vergelijken met een videospel?
Stel dat jouw lichaam niet echt jij bent, maar een soort voertuig waarin jij je verplaatst in dit leven? Een rare gedachte? Misschien wel, misschien ook niet.

‘We are not human beings having a spiritual experience.
We are spiritual beings having a human experience.’
(Pierre Teilhard de Chardin)

Als ik geoefende gamers hoor praten, dan willen ze het liefst hun spel op de hoogste en moeilijkste level spelen. Als het spelletje te gemakkelijk is, wordt het saai en is het niet leuk meer om te spelen.
Iedereen start met de eenvoudigste level en leert snel waar de valkuilen zijn. Je laat je niet gauw afleiden door vallende sterren of happende monsters. De moeilijkheden zijn daar vlug overwonnen en hoera! Je mag naar de volgende level. Het scherm wordt even donker en als het opnieuw oplicht dan bevind je je in een heel andere omgeving. Misschien ben je nu onder water en ga je niet zo vlug vooruit. Je wordt er misschien aangevallen door inktvissen met veel meer dan acht armen en duistere figuren beletten je snel te zwemmen. Als ik mijn kinderen en kleinkinderen mag geloven, dan is het spannend en leuk om weer dingen bij te leren in dat spelletje.
In elke level leer je iets nieuw en leer je het spel beter begrijpen. Als je het einddoel van je level hebt bereikt, wil je er echt niet meer vertoeven. Je hebt je les geleerd en je wil naar een hoger niveau, ja toch?
Ik vind dat je een computerspel best wel  min of meer met het leven kan vergelijken. Natuurlijk is het doel van zo’n spelletje niet echt te vergelijken met het doel van het leven, en de moeilijkheden die we ondervinden in ons leven zijn meestal lastiger om te overwinnen dan de volgende level halen in het spel. Maar de vergelijking maken is toch wel interessant. Zie het zo:
Je bent via een portal die geboorte heet in dit level hier op aarde terechtgekomen. Je verlaat dit level (deze aarde) door een poort die dood genoemd wordt naar een volgend level.

‘In His plan
there are no true endings,
only everlasting beginnings.’
(Dieter F. Uchtdorf)

Als je de verschillende godsdiensten bekijkt, lijken die hierin te geloven. Er zijn er die in een leven voor de geboorte geloven en de meeste leren dat de dood gewoon een deur is die opengaat naar een ander leven en dat je dus niet echt doodgaat. Je stoffelijk lichaam sterft: je voertuig is kapot en jij, jij leeft gewoon verder.
In een computerspel verzamel je bonussen die je verder en vlugger op weg helpen, soms kunnen ze je  zelfs een nieuw leven geven.
Als je dit leven verlaat kan je niets stoffelijks meenemen, maar je goede daden en keuzes kunnen je een betere plaats geven in het volgende deel van je leven. Hier op aarde, dit level van je eeuwige leven, zijn de bonussen geloof, hoop en liefde. De allergrootste bonus die je leven kan vernieuwen is de rol van Jezus Christus in dit grote plan te begrijpen en te trachten na te leven.

‘Because of Him
we will live forever.’
(Joseph B. Wirthlin)

Dat je leven een onderdeel is in een groter geheel is toch een fantastisch concept? Als je dus geconfronteerd wordt met moeilijkheden in dit level, glimlach dan. Je wordt er alleen maar sterker door. Laat je op je levensreis niet afleiden door verkeerde muziekgeluiden, verleidende omwegen en bedrieglijke stemmen. Het leven reikt je veel ervaringen aan om te groeien, te ontwikkelen en te genieten. Het is geweldig om te leven!

In het boek ‘Mijn dinsdagen met Morrie’ van Mitch Albom vind ik deze uitspraak van de doodzieke professor een schat om over na te denken:

‘Toen dit alles begon, heb ik mezelf de vraag gesteld: zonder ik me van de wereld af, zoals de meeste mensen doen, of ga ik door met mijn leven? Ik besloot dat ik met mijn leven door zou gaan – dat althans zou proberen – zoals ik dat wil, met waardigheid, met moed, met humor, met zelfbeheersing.
Er zijn ochtenden waarop ik aldoor huil en mezelf beklaag. Op andere ochtenden ben ik heel erg boos en verbitterd. Maar dat duurt niet lang. Dan sta ik op en zeg: Ik wil leven …’

Wat denk jij wat het belangrijkste is in dit leven? Eten? Een woning? Warmte? Omgaan met andere mensen?
Dat zijn inderdaad de primaire behoeften van een mens. Natuurlijk hebben we allemaal voedsel nodig en een dak boven ons hoofd. Natuurlijk heeft ieder mens liefde en aandacht nodig. Maar als daaraan voldaan is, dan voelen we dat er nog iets meer is. We zoeken allemaal naar het antwoord op de vraag wie we zijn en wat het doel van ons bestaan is. Het antwoord vind je niet in een encyclopedie alhoewel goede lectuur je al een stap op weg kan zetten.

‘He who has a why to live
can bear with almost any how.’
(Nietzsche)

Toon Hermans zei het zo:

Je staat niet alleen in het leven, er is een kracht die je leidt. Je wordt geboren met een bepaalde bedoeling om dit of dat te doen voor jezelf en voor anderen, dàt is waar ik héél sterk in geloof.’

Als ik terugkijk op mijn leven (ik heb toch al een flinke afstand afgelegd) dan zie ik een zeker patroon van zoeken en vinden, van ups en downs. Ik heb al veel prachtige momenten meegemaakt en ik zal die voor eeuwig koesteren: mijn thuis, mijn opleiding, mijn levensmaatje, kinderen en kleinkinderen, vrienden, boeken,mooie reizen, creatieve mogelijkheden enz. Er waren ook momenten van pijn en verdriet, ziekte, onbegrip en onvervuld verlangen, maar met moed en hard werken kon ik ze plaatsen of overwinnen.
In de terugblik van mijn leven zie ik de reflectie van mijn altijd aanwezige geloof en kennis van God en Zijn Zoon. Hun liefde voor mij en mijn liefde voor Hen is wat me telkens opnieuw van beproeving naar overwinning leidde.
Er zullen nog veel mooie en moeilijke ervaringen zijn in dit level van mijn bestaan. Maar deze zal ik, net als deze die voorbij zijn, steeds plaatsen in het grote doel van het universum.

We hebben allemaal onze ups en downs, we winnen en verliezen. Maar als we focussen op ‘het spel’ komt alles goed.
Ik vind het alvast geweldig om mijn leven te zien als onderdeel van een veel groter geheel.

Succes met het spel!

‘We all search for happiness
and we all try to find our own
‘happily ever after’.
All you have to do is
trust your Heavenly Father.
Trust Him enough to
follow
His plan.’
(Dieter F. Uchtdorf)