Honing, bijen en ik.

 

Ik zit hier gezellig aan de ontbijttafel een lekkere boterham met honing op te eten. Ik ben gek op honing en vooral de zachte lentehoning heeft mijn voorkeur. Als ik na een vakantie mijn koffers leegmaak, dan vind ik daar steevast een potje honing in van een plaatselijke imker. De lekkerste honing die ik ooit gegeten heb had ik gekocht in Cyprus. Ik zie de oude imker nog op de vuile grond zitten met enkele potten honing voor zich. De honing was nog witter dan melk en ik vroeg me af of dit wel honing was. Een brede glimlach en veel handgebaren overtuigden me om een pot te kopen. Toen ik later thuis die witte honing proefde, was Cyprus nog nooit zo dichtbij geweest.

Eet honing, mijn zoon, want dat is goed,
honingzeem is zoet voor uw gehemelte;
erken, dat de wijsheid zo is voor uw ziel.
Als gij haar gevonden hebt, dan is er toekomst
en uw verwachting wordt niet afgesneden.
(Spreuken 24: 13-14)

Ik sta versteld van het wonderlijke proces hoe bijen honing maken. Honingbijen verzamelen nectar uit bloemen en die nectar bevat verschillende suikers, mineralen en sporenelementen. De nectar komt in de maag van de bij terecht en vanuit speekselklieren in de kop en het borststuk voegt de bij er de eerste enzymen en goede bacteriën aan toe. Als de bij in de bijenkast toekomt wordt het zoete sapje uit de honingmaag via de monddelen aan andere bijen doorgegeven. Terwijl de druppel van bij naar bij gaat, voegen de bijen steeds opnieuw kleine beetjes speeksel toe waarin verschillende enzymen zitten. Daarna wordt de honing in lege honingraatcellen geduwd en door snel vleugelgeklapper verder ingedikt. Als de honing rijp is verzegelen de bijen de cellen met wasdekseltjes. Dan kan de honing geoogst worden.

Wist je dat voor elke kilo honing vier kilo nectar nodig is? In ons land maakt een bijenvolk zo’n 30 kg honing per jaar. Er is me verteld dat in een bijenkorf tussen de 20 000 en  60 000 bijen leven. Om 1 kg honing te produceren moeten al die bijen miljoenen bloemen bezoeken. Dat is om te duizelen! Ik waardeer mijn lekkere honing nog meer als ik besef dat één bijtje slechts een gemiddelde leeftijd van een paar weken tot vier maanden heeft.

De bijen zoemen rond hun woning
en werken aan een nijver plan,
zij zorgen voor de zoete honing,
wij maken er een potje van.
(Toon Hermans)

Weinig dieren hebben de menselijke verbeelding zo beïnvloed als de bijen. Het was niet alleen de honing en de was die hen een faam bezorgde, maar ook hun samenlevingspatroon was een inspiratie voor filosofen, schrijvers, staatshoofden en politici zoals Aristoteles, Plato, Shakespeare en Tolstoy. Er zijn vele volksverhalen en legendes waarin bijen een rol spelen.

Ik heb een beetje rondgesnuisterd en las interessante, grappige en spirituele weetjes over deze slimme diertjes. Ik ontdekte dat de bij als een heilig insect werd beschouwd en dat het diertje de brug was tussen deze fysische wereld en de onderwereld.
De oude Grieken associeerden lippen met honing gezalfd met welsprekendheid. De bijen waren voor hen het symbool van ijver, welstand en reinheid. Ze waren ‘de Vogels der Muzen’ en werden aanzien als inspiratie voor kunstenaars. Soms zagen ze in de bij ook de bezorger van liefde.
In het Oude Egypte was de bij een teken van koningschap. Bijen waren levensgevers en stonden symbool voor geboorte, dood en wederopstanding. De tranen van de zonnegod die op aarde vielen, veranderden in werkbijen.
De Joodse historicus Josephus vermeldde dat de naam van de dichteres-profetes Deborah ‘bij’ betekent. De wortel ‘dbr’ geeft ‘woord’, wat de missie aangeeft om het Goddelijk Woord, de Waarheid, voort te brengen (Toussaint-Samat). De naam Melissa betekent hetzelfde.
Hindoes, Kelten, Islamieten, Romeinen, Chinezen, … bijna alle volken hielden bijen hoog in aanzien.
In alles wat ik gehoord en gelezen heb, wordt de bij als een symbool beschouwd van onsterfelijkheid, wedergeboorte, vlijt, arbeid, spaarzaamheid, ordening, organisatie, samenwerking, wijsheid, intelligentie, reinheid en zuiverheid. Ze brengt hemelse gaven naar de aarde en fungeert ook als hemelse boodschapper. Amaai, de bij is dus wel een diertje om u tegen te zeggen.

Be like the honey bee:
anything it eats is clean,
anything it drops is sweet,
and the branch it sits upon
does not break.
(Imam Ali)

Ik vind het verontrustend dat wetenschappers aan de alarmbel trekken. Bijen dreigen uit te sterven! Afgelopen winter stierf 14% van de tachtigduizend honingbijenvolken (Naturalis juli 2017). Als de bij zou verdwijnen is het gevolg voor de mensheid immens groot. Meer dan 3/4 van de landbouwproducten is afhankelijk van dit diertje. (Denk aan fruit, groenten, koffie, cacao, noten,…) Het is niet echt duidelijk waarom het slecht gaat met de bijen. Er worden verschillende redenen genoemd: door de intensieve landbouw, waarbij men zich richt op één gewas, vinden bijen te weinig voedsel; ook het toenemend gebruik van pesticiden is een bedreiging, evenals het verdwijnen en de versnippering van natuur en open ruimtes, de Aziatische hoornaar die bijen op zijn menu zet is ook een kleine ramp voor de diertjes, maar het is vooral een parasitaire mijt die voor veel sterfte in de bijenkasten zorgt.

If the bee disappears
from the surface of the earth,
man would have no more
than four years to live.
(Albert Einstein)

Ik vraag me af wat ik persoonlijk kan doen om mee te helpen dit tij te keren. Ik denk dat wat wild bloemenzaad zaaien in de tuin of in een bak alvast wat bijtjes zal lokken. Een bijenhotel voor wilde bijen zie ik ook wel zitten. Dat is een kleine handeling. Misschien te klein?
Ik wil over kleine handelingen en wat dit teweeg kan brengen toch nog iets kwijt.
Eén honingbij produceert niet meer honing dan 1/12 van een koffielepel. Dat lijkt heel weinig in vergelijking met het totaal, maar dit kleine deel is van groot belang voor het leven in de hele korf. Bijen zijn van elkaar afhankelijk.
Er zit een grote symboliek in: grote dingen worden tot stand gebracht en lasten worden lichter omdat vele handen tezamen werken.
Stel je voor wat miljoenen mensen in onze wereld zouden kunnen bereiken als ze doelgericht samen zouden werken zoals bijen in een bijenkorf?

In sommige christelijke bronnen wordt Christus vergeleken met honing. De Heiland zei meer dan 2000 jaar geleden:

‘Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naasten liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.’
(Mattheüs 22: 37-40)

Dat zijn heel eenvoudige woorden. Iedereen kan ze begrijpen en ze zijn zo belangrijk om na te leven. Wij dienen God lief te hebben en zowel voor onze naasten als onszelf te zorgen. Stel je voor wat er in de wereld zou veranderen moesten de mensen de handen ineenslaan en hulp geven aan eigen familie, aan vrienden, aan buren, aan medeburgers?
Er zijn gelukkig veel hulp- en kerkorganisaties die over heel de wereld humanitaire hulp geven en dat is prachtig! Maar wat kunnen we in ons eigen dagelijkse leven doen? Beeld je eens in wat het effect zou zijn van miljoenen kleine, dagelijkse daden die gebeuren uit liefde voor Christus en voor elkaar? Onze wereld verkeert in moeilijkheden van allerlei slag en ik geloof dat onze maatschappij vandaag de dag meer dan ooit nood heeft aan christelijke liefde.

We ought tot do good to others
as simply as a horse runs,
or a bee makes honey,
so a man when he has done a good act
does not call out for others
to come and see,
but he goes on to another act,
as a vine bears grapes
season after season,
without thinking of the grapes it has borne.
(Marcus Aurelius)

Eenvoudige dagelijks dienstbetoon lijkt op zich niet zo veel te betekenen, maar het is als die 1/12 honing op een koffielepel die zo belangrijk was voor de hele korf.

There is power in our love for God and for his children,
and when that love is tangibly manifest
in millions of acts of Christian kindness,
it will sweeten and nourish the world
with the life-sustaining nectar of
faith, hope and charity.
(M. Russell Ballard)

Misschien vraag je je af hoe jij in je drukke leven iemand kan helpen. Als je gelovig bent, dan kan je misschien elke dag bidden of je opmerkzaam mag zijn voor de noden van een ander. Leef dan je dag, doe gewoon, maar kijk met geloof en liefde uit naar die persoon die je nodig heeft. Gelovig of niet, focus je op de mensen rondom je, net zoals de kleine bij zich focust op de bloemen om nectar te verzamelen. Als je dit doet zal er een spirituele gevoeligheid groeien en zal je gelegenheden ontdekken om hulp, troost of hoop te geven. Denk niet te gauw aan iets groots, zoals een huis helpen verbouwen, de strijk doen, eten brengen (hoewel dit ook kan), maar een simpele glimlach, een mailtje, of een telefoontje kunnen een vermoeid hart opbeuren. Een schouderklopje of een complimentje kan moed geven. Een knuffel of een gesprekje bij een tasje thee en een koekje kan iemands dag goed maken.
Net zoals elk 12de deel van een theelepel van alle bijen samen nodig is om de hele korf in leven te houden, zo zal elk dienstbetoon van honderden mensen, elke uitgestoken hand van duizenden mensen, elk gebed van tienduizenden mensen, elke glimlach van miljoenen mensen, een geweldig effect ten goede uitstralen. In deze steeds donker wordende wereld zal daardoor het Licht van Christus feller beginnen schijnen.
Samen – welke overtuiging of geloof je ook hebt – samen kunnen we liefde en vreugde brengen in onze familie, in het leven van een eenzame, een arme en een wanhopige. Samen kunnen we via kleine daden grootse dingen tot stand brengen.

De meeste mensen kennen het beertje Winnie de Poeh. Hij is net als ik gek op honing (hij wel een beetje meer denk ik). Ik las de volgende dialoog en vond die super:

‘Wat doe je het allerliefst op de hele wereld, Poeh?’
‘Het allerliefste…’ zei Poeh, en toen moest hij eerst even nadenken.
Want al was ‘honing eten’ iets heel prettigs,
er was toch één ogenblikje,
vlak voor je begon te eten,
dat nog veel prettiger was,
maar hij wist niet hoe dat heette.
(A.A.Milne)

Wat is dat ogenblik voor jou?

Nog een tip:

Zaai of plant verschillende bloemen in je tuin of bloembak.

Lees de spannende novel: ‘De geschiedenis van de bijen.’ van Maja Lunde

Bezoek een imker.

Geniet van een boterham met honing.

 

 

Warmte

warmte blog

Het is warm. Te warm. Al een paar dagen blijft de temperatuur net onder de dertig graden hangen.
Net zoals ikzelf, blijkt mijn to-do-lijstje niet zo goed tegen de warmte te kunnen. In de verkwikkende schaduw van de kastanjeboom bekijk ik vanuit een luie ligzetel het kleine papiertje. Ik knipper met mijn ogen. Twee items van de ‘verplichte vijf’ zijn doorstreept: vaatwasser leeghalen en naar de bakker om brood. De drie andere dringende opdrachten zijn nochtans ook geen zwaargewichten.
Maar poetsen en strijken, dat zal echt voor een ander keer zijn. Ik krijg het nog warmer door er alleen maar aan te denken.

Volgens de wetenschap is er warmte op drie verschillende manieren:
door geleiding
door straling
en door convectie.
Dus NIET door het verrichten van arbeid!

Ik zucht, wetenschap is ook niet alles. Volgens mij vind ik ook  warmte op andere plaatsen.
Ik voel inderdaad warmte door de zonnestralen.
Maar als mijn kinderen en kleinkinderen voor mijn ogen zweven, dan voel ik ook warmte om zoveel vriendelijkheid en betrokkenheid.

Mensen, wier jeugd

gelukkig en vertroeteld is geweest,

bewaren in hun hart

altijd iets van

de lekkere warmte van het nest.

(André Theuriet)

Een tijdje geleden logeerde ik in een ver land bij een lieve vriendin. Ik voel in de mooie herinneringen nog de warmte van haar gastvrijheid. Ik werd in de watten gelegd en omringd met veel vriendschap. Toen ik thuiskwam, had ik geen ‘kleurtje’, maar in mijn hart zinderde nog dagenlang een warme gloed van dankbaarheid.
Van hartelijkheid en genegenheid wordt een mens warm.

Je liefde, warmte en zorgzaamheid, kan je aan veel mensen kwijt. Dat geeft jouw leven grote inhoud en verrijkt dat van een ander.

Het zomerzonnetje kan zalig zijn, maar te veel is te veel. Warmte wordt hitte. Hitte verschroeit en verbrandt. Zweetdruppels, klamme handen, een snellere hartslag …
Als het te warm is, stijgt de wrevel. De zon tovert glimlachende mensen, te veel zon tovert irritante mensen. Het schijnt dat er tijdens een hittegolf meer meldingen van agressie zijn. Hoe hoger de temperatuur stijgt en hoe zwoeler de lucht wordt, hoe korter het lontje lijkt.
Donder en bliksem doorklieven de lucht, plensbuien en hagel vallen in bakken naar beneden.
Een voorkruiper in een wachtrij doet bloed koken.
De krakende vingers van een zenuwachtige puber veroorzaken overdreven nerveuze reacties.
De bumperklevende dikke auto drijven voeten bijna op de rem.

Keep Calm

It’s Warm.

Mensen die motiverende quotes posten zijn minder intelligent.’ Die uitspraak las ik eens in een ernstig magazine en het irriteerde me vreselijk. De juiste quote op het juiste moment kan zoveel mensen een opkikkertje geven, een duwtje in de rug, of zomaar een glimlach.
‘Gebruik je verstand’, zei mijn moeder meer dan eens. En dat geldt voor zonnebaden, reacties op irritaties en op het posten van quotes.

‘Wat er nu gebeurt, gaat het gezonde verstand ver te boven’, schreef Béatrice Delvaux vorige week in de Knack. En ze had het niet over de wateroverlast na de hitte-onweders, maar over de aanhoudende stakingen in ons land.

Er is te weinig zon

onder het nieuws.

Voel jij warmte als je luistert naar het zoveelste debat over de vluchtelingencrisis, het extremisme, de besparingen, de stakingen en de presidentsverkiezingen in Amerika?
De gemoederen zijn verhit, de ketel borrelt langs alle kanten en staat op springen.

De zon maakt bloemen, warmte, hei,

de zee maakt stil

– wat maken wij?

(Leo Vroman)

Ik ben geen politieker, geen werkgever en geen hoge geleerde bol. Maar ik heb wel al meer dan vijftig jaar ervaring in volgende domeinen (het ene al wat meer en beter dan het andere):

organiseren
deligeren
musiceren
declameren

Ik heb me begeven in de wereld van de
psychologie
verpleegkunde
rechtspraak
opvoedkunde
huishoudkunde
animatie

Ik hanteer pen en papier, verf en borstel, en af en toe groene vingers.
Ik heb gepoetst, gewassen, gestreken, geverfd, en in mindere mate zelfs kleren hersteld (ik zal hier maar eerlijk in zijn: knopen aangenaaid).

Ik heb onderhandeld en overeenkomsten gesloten. Ik heb gewonnen en verloren.
Dit en nog veel meer heb ik gedaan als

dochter
zus
echtgenote
moeder
oma
tante
vriendin
schrijver
kunstenaar
leerkracht
directeur

En daarom vind ik het onbegrijpelijk welke politieke chaos er over heel de wereld heerst.
Waarom kan de mens niet over ideologische strekkingen heen samenzitten met gezond verstand, en samen redeneren over wat nu is, wat moet veranderen en wat de opties zijn? Is de handen in mekaar slaan zo moeilijk? Is opbouwende kritiek geven onmogelijk geworden? Is het daarvoor te warm geworden? Is het wij-gevoel gesmolten?

Jonathan Holslag zei dat we naar een slimme samenleving moeten evolueren:
‘Onze technologie wordt steeds slimmer, maar de samenleving dreigt dommer te worden. daarom hebben we nood aan creativiteit en betrokken burgers.’ (Knack 1 juni 2016)

Door de technologische revolutie zien we een hele hoop humane problemen en  diezelfde technologie reikt ons een hoop nepoplossingen aan, zoals knuffelrobots in rusthuizen die de menselijke warmte zouden compenseren. Hallo!

Een slimme samenleving is een bewuste samenleving die de grenzeloze technologische mogelijkheden wikt en weegt. Een slimme samenleving is gericht op het ontplooien van zo veel mogelijk talenten bij zo veel mogelijk mensen. Zij voert ethiek hoog in het vaandel. Zij daagt burgers uit en geeft hen economische kansen om zich te ontplooien, in plaats van de massa mentaal dood te maken met tv-programma’s zoals Temptation Island.
De slimme samenleving, die begint bij onszelf!
(Jonathan Holslag)

De zon

ziet de wereld steeds

vol warmte en licht.

Word eerst de zon

en aanschouw dan de wereld.

(Carmen Sylva)

Mooi gezegd. Als we een zonnetje zijn (laten we klein beginnen), dan geven we warmte.
Deze wereld heeft die warmte wel echt nodig, ook in een hittegolf.

 

Mijn eigen vader heeft me veel warmte gegeven. Mijn hemelse Vader omgeeft me ook dikwijls met heel veel warmte. Het is bijna vaderdag en daarom, aan alle papa’s:

Vaders,

voor je kinderen

zijn jullie het eerste voorbeeld van mannelijkheid.

Jullie zijn hun meest betekenisvolle mentor

en geloof het of niet –

jullie zijn hun helden.

Je invloed is eindeloos,

je warmte onvergetelijk.

(naar de woorden van M.Russell. Ballard)

 

Geniet van een kort filmpje:

youtube.com  earthly father, heavenly father