Hoe blijf je eeuwig jong?

Mensen zeggen me wel eens: ‘Wat zie jij er goed uit voor je leeftijd.’ Dan weet ik twee dingen: ja, ik zie er nog ‘goed’ uit, en owee, ik word ‘oud’.
Het zinsdeel ‘voor je leeftijd’ spreekt boekdelen. A propos, er loert voor mij weer een verjaardagsfeest om de hoek, en nog wel een speciaal feest. Sommigen grappen nu al dat het toch wel een ‘antieke voordeur’ is die krijg. Ach, what’s in a number?

In onze maatschappij ligt veel nadruk op het jong-zijn èn het jong-blijven.
Vind ik het dan niet erg om 60(!) te worden?
Mijn hemel, het is geweldig om 60 te mogen worden!
Ik heb genoten van mijn jeugd. Ik heb onbezorgd onnozel kunnen doen. Ik heb geswingd en geslowd. Ik kon uren stappen zonder mijn benen te voelen en hield van hoogspringen en volleyballen. Nina George schrijft het zo mooi in ‘De boekenapotheek aan de Seine’:

We bewaren de tijd allemaal. We bewaren de oude versie van de mensen die ons verlaten hebben. En ook wij zijn nog die oude versie, onder onze huid, onder de laag van rimpels, ervaringen en gelach. Daaronder zijn we nog wie we vroeger waren. Het vroegere kind, de vroegere geliefde, de vroegere dochter.’

Jong zijn was fantastisch! Maar wil ik wel terug zo jong zijn?
Als ik 20 jaar zou blijven, zou ik altijd maar dàt weten van die 20-jarige. O ja, op die leeftijd dacht ik echt dat ik zo goed als alles wist, terwijl ik zo onwetend was als een onnozel gansje.
Weet je, ik wil niet terug. Ik wil vooruit, nog meer zien, nog meer leren, nog meer doen.
Natuurlijk ben ik een beetje jaloers op jonge mensen, eens de 50 gepasseerd is iedereen dat wel eens. Jong zijn, vol toekomstdromen, naïef en bruisend van energie, wie wil dat niet blijven? Ja, het steekt soms wel eens als het wat meer begint te kraken en te piepen.
Maar ik denk dat alles zijn beurt krijgt, en elke fase is nodig om volledig tot ontwikkeling te kunnen komen. Ik heb mijn fantastische beurt van 20-jarige gehad en nu volgt de geweldige beurt om als 60-jarige door het leven te gaan.
Mitch Albom verwoordt mijn gedachten in dit stukje uit ‘Mijn dinsdagen met Morrie’:

Al die nadruk op jong zijn – ik trap er niet in. Hoor eens, ik weet hoe ellendig het kan zijn om jong te wezen, dus vertel mij niet dat het zo geweldig is. Al die jongelui die bij me zijn gekomen met hun problemen, hun conflicten, hun gevoelens van minderwaardigheid, hun idee dat het leven afschuwelijk was, zo erg dat ze er een eind aan wilden maken …
En bij al die ellende komt nog dat jonge mensen geen wijsheid bezitten. Ze begrijpen heel weinig van het leven. Wie wil er iedere dag leven, als je niet eens weet wat er aan de hand is? Als andere mensen je manipuleren, je wijsmaken dat je mooi wordt als je dit parfum koopt, of sexy als je deze spijkerbroek koopt – en jij gelooft ze ook nog! Het is zo’n onzin.
Ik verwelkom ouder worden met open armen. Naarmate je ouder wordt, leer je meer. Als je 22 bleef zou je altijd zo onwetend blijven als toen je 22 was. Ouder worden is niet alleen achteruit gaan. Het is ook groeien. Het is meer dan het negatieve dat je straks doodgaat, het is ook het positieve dat je begrijpt dat je doodgaat en juist daarom een beter leven gaat leiden.’

Als ik gezond mag blijven, dan kan ik zonder zorgen oud worden. Verschillende wetenschappelijke onderzoeken wijzen zelfs uit dat ‘jochies onder de 50’ op vele terreinen het onderspit moeten delven tegen de ‘oudjes’. Een paar voorbeelden: Woordenschat bereikt zijn piek pas op 71 jaar (ik kan dus nog heel wat verbetering in mijn blog steken). Menselijke emoties worden best begrepen vanaf ’tram 5′, alsook wiskundige vaardigheden. Op 69 jaar zou de levensvreugde het hoogst zijn en vanaf 74 is de mens gelukkig met zijn lichaam. Pas op 82-jarige leeftijd is men ook psychologisch het gelukkigst. (infografiek Business Insider 03/2017)
Dit zijn maar grafiekgegevens en gemiddelden, maar, wauw! Ik kan dus nog wel een tijdje mee!

Geluk zit niet in je leeftijd,
geluk zit tussen je oren.

In de oudheid waren er niet zoveel mensen die een hoge leeftijd bereikten. Misschien daarom dat men de ervaring en wijsheid van die hoogbejaarden bewonderde. Men stopte ze toen niet in vergeten rusthuizen, maar eerde het geestelijk niveau dat die mensen uitstraalden.
In onze hoog technologische, moderne, materiële wereld heerst er een geestelijke ontkenning. Het lichaam is een afgod geworden en alles wat afbreuk doet aan de ‘volmaakte jeugd’ wordt wantrouwend bekeken. DNA- afwijkingen en aftakelingen wil men uitschakelen. De mens heeft zichzelf tot god verklaart en daar past geen enkel syndroom in, noch Alzheimer, ouderdom en dood. Men is vergeten dat het leven meer is dan de tijdspanne tussen geboorte en dood. Het leven is niet aan ’tijd’ gebonden.

In de Bijbel zegt God tot de mens:

Want stof bent u
en u zult tot stof terugkeren.’
(Genesis 3:19)

We praten er niet over, het is een taboe, we denken er liefst niet aan, maar het is een zekerheid dat ons lichaam aftakelt en zal sterven.
Maar is de mens enkel dat lichaam?
Ik geloof dat ik meer ben dan mijn stoffelijk omhulsel. Dat omhulsel wordt oud, krijgt gebreken en zal tot stof vergaan. Maar ik, mijn wezen, ik zit in dat omhulsel. Die ‘ik’ wordt nooit oud.

Je hart blijft eeuwig jong
terwijl je door de tijd reist,
laag na laag.
(onbekend)

Ik geloof dat de mens een eeuwig wezen is, zonder begin en zonder einde. Het leven is een mysterie dat niet aan tijd gebonden is. Op mijn ‘zestigste’ is dat mysterie een mooi gegeven, maar ook een gegeven waar mijn kennis ervan nog in peuterschoentjes staat. Er zijn zoveel schriftteksten die mijn verstand over dat onderwerp prikkelen. Ik wil jullie even meenemen op mijn eeuwige reis:

Ik bestond al voor ik geboren werd, en daar bedoel ik niet mee dat mijn leven begon bij de conceptie en het is ook geen reïncarnatie.
Soms gaat de moderne mens ervan uit dat vroegere profeten niet al te slim waren, maar kijk eens naar wat zij als openbaring van de Heer ontvingen omtrent een leven voor de geboorte:

De Heer had nu mij, Abraham, de intelligenties getoond die waren georganiseerd eer de wereld was; en onder al dezen waren er velen van de edelen en de groten. (Abraham 3:22)

…Want Ik, de Here God, heb alle dingen waarvan Ik heb gesproken, geestelijk geschapen, voordat ze in hun natuurlijke staat op het oppervlakte der aarde waren … (Mozes 3:5)

De mens was eveneens in het begin bij God. Intelligentie, of het licht der waarheid, is niet geschapen of gemaakt, en dat kan ook niet. (L&V 93:29)

Ja, voor hun geboorte ontvingen zij, met vele anderen, hun eerste lessen in de wereld der geesten en werden erop voorbereid om in de bestemde tijd des Heren op aarde te komen … (L&V 138:56)

Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend; voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd. (Jeremia 1:5)

De Here heeft mij tot aanzijn geroepen
als het begin van zijn wegen,
voor zijn werken van ouds af.
Van eeuwigheid aan ben ik geformeerd,
van den beginne, eer de aarde bestond.
Toen er nog geen oceaan was, ben ik geboren,
toen er nog geen bronnen waren, rijk aan water.
Eer de bergen omlaaggezonken waren,
voor de heuvelen ben ik geboren;
toen hij het aardrijk en de velden nog niet had gemaakt,
noch de eerste stofdeeltjes der wereld.
Toen Hij de hemel bereidde, was ik daar;
toen Hij een kring trok op het oppervlak van de oceaan,
toen hij de wolken daarboven bevestigde,
en de bronnen van de oceaan met kracht opborrelden,
toen Hij aan de zee haar perk stelde,
opdat de wateren zijn gebod niet zouden overtreden,
en Hij de grondslagen der aarde bepaalde,
toen was Ik een troetelkind bij Hem,
ik was een en al verrukking dag aan dag,
te allen tijde mij verheugend voor zijn aangezicht,
mij verheugend in de wereld van zijn aardrijk,
en mijn vreugde was met de mensenkinderen.
(Spreuken 8:22-31)

Geweldige teksten in de Schriften! Ik ben dus niet alleen een lichaam van vlees en beenderen, maar in dat lichaam zit een onsterfelijke geest. En wat als ik sterf? Ik deel graag een paar van mijn favoriete schriftteksten over dit onderwerp:

…En het stof keert weder tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest keert weder tot God, die Hem geschonken heeft. (Prediker 12:7)

Welnu, met betrekking tot de staat van de ziel tussen de dood en de opstanding, zie, het is mij door een engel bekendgemaakt dat de geest van ieder mens zodra hij dit sterfelijke lichaam heeft verlaten, ja, de geest van ieder mens, hetzij die goed of kwaad is, huiswaarts wordt gevoerd naar die God die hem het leven heeft geschonken. (Alma 40:11)

Welnu, er is een dood die een stoffelijke dood wordt genoemd; en de dood van Christus zal de banden van die stoffelijke dood verbreken, zodat allen uit die stoffelijke dood zullen worden opgewekt. De geest en het lichaam zullen opnieuw worden verenigd in hun volmaakte gedaante … (Alma 11:42,43)

Dit waren een paar teksten uit de Bijbel, het Boek van Mormon, de Leer en Verbonden en de Parel van grote waarde. Er zijn ook de persoonlijke verhalen van mensen over een leven voor de geboorte en de getuigenissen van mensen die een bijnadoodservaring hadden. Ik vind het fantastisch om te beseffen dat mijn leven het leven is dat in mij zit. Door dat wonder te geloven, kan ik gemakkelijker met mijn zestigste verjaardag omgaan en kan ik ouder worden met een glimlach. Het mooiste moet immers nog komen. Ik blijf eeuwig jong.

Phil Bosmans voelde dit mysterie ook aan toen hij schreef:

We hebben een jong hart, zolang we van het leven houden,
van het leven zoals het zich elke dag presenteert
met zijn goede en kwade kanten.
We hebben een jong hart, zolang we van de mensen houden
en zolang we hen alles gunnen, wat we misschien zelf missen.
Wie met een ‘jong hart’ oud wordt,
zal met een stille blijmoedigheid
de vele kleine en grote narigheden van de oude dag
kunnen aanvaarden.
Hij kent de zin van het leven en het sterven.
Hij weet hoe alles ‘kort’ en ‘klein’ is
en koestert de hoop op ‘eeuwig’ leven.

Weet je, als er nog eens iemand tegen me zegt dat ik er goed uitzie voor mijn leeftijd, dan lach ik in mezelf. Leeftijd heeft geen belang, ouderdom is niet belangrijk … behalve als je kaas bent.

 

 

 

 

 

8 gedachten over “Hoe blijf je eeuwig jong?”

  1. Men zegt wel eens als;
    Je vijftig wordt, zie je Sarah Abraham en wordt je wijs.
    Wordt je zestig, dan wordt je grijs.
    Wordt men zeventig dan is dat een zegen
    Maar over tachtig worden, wordt gezwegen
    Bereikt je echter de negentig dan ben je oud.
    En voor wie honderd wordt, geeft men goud.

  2. dag Linda , ik heb me daarnet een ” Sizzling ” eitje gebakken en dacht aan jou en je reeds 60 aarde jaren ervaring in dit leven , je bent gezegend , ook met het woord , tot uitdrukking van het hart en verstand .
    Grijs is best mooi , het laat het evenwicht zien tussen zwart en wit
    grijs als zilver , als zwijgen uit wijsheid
    hartelijke omhelzing ( ook al is het via pc )
    liefs maria

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.